Niezwykle ważna i istotna jest rola wczesnej diagnozy i terapii dzieci z zaburzeniami komunikacyjnymi oraz mowy.
Na wczesnym etapie rozwoju brak mowy może wiązać się z opóźnionym rozwojem motorycznym, trudnościami w karmieniu, rozszerzaniu diety, zaburzonym kontaktem wzrokowym, umiejętnościami z zakresu naśladownictwa w tym również dźwieków. Warto również zwrócić szczególną uwagę na czynniki genetyczne, biomedyczne, a także te związane z fizjonomią.
Często do opóźnień i zaburzeń w rozwoju mowy może dojść w sytuacji, kiedy dziecko ma skrócone wędzidełko, powiększone migdały, alergie, czy też problemy ze słuchem.
Logopeda udziela wsparcia na każdym etapie rozwojowym. U dzieci w wieku szkolnym terapia często skupia się na: korekcji wady wymowy, nauce czytania i pisania, budowaniu dłuższych form wypowiedzi, zastosowaniu właściwych form gramatycznych, fleksyjnych, ortograficznych.
Wszelkie niepokojące objawy warto skonsultować z logopedą, ponieważ wdrożenie wczesnej interwencji logopedycznej i terapeutycznej daje większe prawdopodobieństwo na harmonijny rozwój dziecka.
