Fizjoterapia oraz Integracja Sensoryczna kojarzą się nam z zajęciami dodatkowymi, które często dzieci mają zalecone lub je odbywają. Powody terapii dzieci mogą być bardzo zróżnicowane.

Mniejsze lub większe problemy w rozwoju psychoruchowym dzieci istotnie rzutują na ich rozwój poznawczy. Ruch oraz poznawanie zmysłowe są pierwszymi elementami w rozwoju dziecka, co powinno obrazować jak ważne są w naszym życiu.

W terapii jednym z najważniejszych elementów pracy z dzieckiem jest rodzic. To on spędza z dzieckiem większość czasu oraz uczy go najważniejszych umiejętności. To w nim dziecko widzi wzór i go naśladuje. Warto zatem pamiętać, jak istotna jest rola rodzica w terapii.

Podczas zajęć prowadzonych przez fizjoterapeutów czy terapeutów integracji sensorycznej, dzieci dzielnie ćwiczą, poddają się masażom, współpracują z terapeutami. Jednak terapia nie kończy się po wyjściu z gabinetu. Tam się tylko zaczyna. Podczas zajęć (lub konsultacji, gdy zajęcia odbywają się bez obecności rodzica) terapeuta stara się przekazać jak najwięcej informacji dotyczących aktualnego rozwoju dziecka i kolejnych wyznaczonych celów. Te cele, wyznaczone są nie tylko dla dziecka. Jednocześnie są one celami dla rodzica. Terapia raz w tygodniu, nawet dwa razy w tygodniu, nigdy nie przyniesie zamierzonego efektu równie szybko jak terapia w gabinecie oraz regularne ćwiczenia z dzieckiem w domu. Nie znaczy to, że nagle musimy stać się terapeutą. Osoba, która prowadzi terapię dziecka przekazuje zazwyczaj kilka ćwiczeń do realizacji w domu. Nie są to byle jakie ćwiczenia. Są to ćwiczenia, które mają ułatwić i skrócić drogę dziecka do osiągnięcia wyznaczonego celu. Zazwyczaj są one bardzo proste i nie zabierają dużo czasu.

Jednak nie o czas tu chodzi, a o regularność, o utrwalanie wzorców ruchowych, o stymulację zmysłów. Wykonywanie codziennie kilku zaleconych ćwiczeń z czasem staje się rutyną, a dla dziecka nieocenioną pomocą. Możliwością spędzenia czasu z rodzicem, zawiązaniu więzi a jednocześnie terapii. Nie bójmy się pytać o ćwiczenia, o powtórzenie ich wykonania, o możliwość wykonania ich przy terapeucie, tak aby być pewnym, że wszystko robimy prawidłowo.

W moim wpisie, chciałam zwrócić uwagę na to jak istotna jest kontynuacja terapii w domu. Waga współpracy rodzic-terapeuta jest jednym z najważniejszych punktów prowadzenia terapii. Pamiętajmy, że możemy to przełożyć również na zajęcia poznawcze, terapeutyczne, logopedyczne czy inne zajęcia gdzie mamy możliwość wspomóc dziecko w rozwoju. To nie jest tak, że rodzic ma stać się terapeutą, ale jedynie stworzyć dziecku możliwość do regularnej stymulacji prawidłowego rozwoju. Wszystkim nam zależy, aby została nawiązana współpraca, która przyniesie jedynie korzyści dla dziecka.

Więcej informacji znajdą Państwo na naszym facebooku!

Jeśli po przeczytaniu artykułu pojawiły się jakiekolwiek pytania, prosimy o kontakt!